dr W. Larry Kenney, jest Marie Underhill Noll Chair in Human Performance oraz profesorem fizjologii i kinezjologii na Pennsylvania State University w University Park. W 1983 roku uzyskał tytuł doktora fizjologii w Penn State. Pracując w Noll Laboratory, Kenney bada wpływ starzenia się i stanów chorobowych, takich jak nadciśnienie, na kontrolę przepływu krwi do ludzkiej skóry. Od 1983 roku jest nieprzerwanie finansowany przez NIH. bada również wpływ ciepła, zimna i odwodnienia na różne aspekty zdrowia, ćwiczeń i wyników sportowych, a także biofizykę wymiany ciepła między ludźmi a środowiskiem. Jest autorem ponad 200 artykułów, książek, rozdziałów w książkach i innych publikacji.

Kenney był prezesem Amerykańskiego Kolegium Medycyny Sportowej w latach 2003-2004. Jest członkiem Amerykańskiego Kolegium Medycyny Sportowej i działa w Amerykańskim Towarzystwie Fizjologicznym.

Za zasługi dla uniwersytetu i swojej dziedziny Kenney został odznaczony Medalem Wydziału Naukowego Uniwersytetu Penn State, nagrodą Evana G. i Helen G. Pattishall Distinguished Research Achievement Award oraz nagrodą Pauline Schmitt Russell Distinguished Research Career Award. W 1987 roku otrzymał nagrodę American College of Sports Medicine's New Investigator Award, a w 2008 roku nagrodę Citation Award.

Kenney był członkiem rad redakcyjnych i doradczych kilku czasopism, w tym Medycyna i nauka w sporcie i ćwiczeniach, Aktualne raporty medycyny sportowej (inauguracyjny członek zarządu), Recenzje ćwiczeń i nauk o sporcie, Journal of Physiology Stosowanej, Wydajność człowieka, Zarządzanie kondycją, Dziennik zdrowia i fitness ACSM (inauguracyjny członek zarządu). Jest także aktywnym recenzentem grantów dla National Institutes of Health i wielu innych organizacji. On i jego żona Patti mają troje dzieci, z których wszyscy są lub byli sportowcami z college'u Division 1.

dr Jack H. Wilmore, przeszedł na emeryturę w 2003 roku z Texas A&M University jako wybitny profesor na wydziale zdrowia i kinezjologii. Od 1985 do 1997 Wilmore był przewodniczącym wydziału kinezjologii i edukacji zdrowotnej oraz profesorem stulecia Margie Gurley Seay na University of Texas w Austin. Wcześniej pracował na wydziałach University of Arizona, University of California i Ithaca College. Wilmore uzyskał doktorat z wychowania fizycznego na Uniwersytecie w Oregonie w 1966 roku.

Wilmore opublikował 53 rozdziały, ponad 320 recenzowanych artykułów naukowych i 15 książek na temat fizjologii wysiłku fizycznego. Był jednym z pięciu głównych badaczy HERITAGE Family Study, dużego, wieloośrodkowego badania klinicznego badającego możliwe genetyczne podstawy zmienności odpowiedzi pomiarów fizjologicznych i czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy typu 2 na trening wytrzymałościowy. Zainteresowania badawcze Wilmore'a obejmowały określenie roli ćwiczeń w zapobieganiu i kontroli zarówno otyłości, jak i choroby niedokrwiennej serca, określenie mechanizmów odpowiedzialnych za zmiany funkcji fizjologicznych podczas treningu i odtrenowania oraz czynniki ograniczające wydajność elitarnych sportowców.

Wilmore, były prezes Amerykańskiego Kolegium Medycyny Sportowej, otrzymał w 2006 roku Nagrodę Honorową Amerykańskiego Kolegium Medycyny Sportowej. Oprócz pełnienia funkcji przewodniczącego wielu komitetów organizacyjnych ACSM, Wilmore był członkiem Rady Medycyny Sportowej Komitetu Olimpijskiego Stanów Zjednoczonych i przewodniczył ich Komitet Badawczy. Był członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Fizjologicznego oraz kolegą i byłym prezesem Amerykańskiej Akademii Kinezjologii i Wychowania Fizycznego. Wilmore był konsultantem kilku profesjonalnych drużyn sportowych, California Highway Patrol, President's Council on Physical Fitness and Sports, NASA i US Air Force. Zasiadał także w radach redakcyjnych kilku czasopism.

Wilmore zmarł w trakcie przygotowywania szóstego wydania tego tekstu.

dr David L. Costill, jest emerytowanym kierownikiem katedry nauk o ćwiczeniach Johna i Janice Fisher na Ball State University w Muncie w stanie Indiana. W 1966 roku założył Ball State University Human Performance Laboratory i był jego dyrektorem przez ponad 32 lata.

Costill jest autorem i współautorem ponad 430 publikacji w trakcie swojej kariery, w tym sześciu książek i artykułów zarówno w publikacjach recenzowanych, jak i laickich. Był pierwotnym redaktorem naczelnym Międzynarodowy Dziennik Medycyny Sportowej przez 12 lat. W latach 1971-1998 odbywał średnio 25 amerykańskich i międzynarodowych podróży z wykładami rocznie. Był prezesem ACSM od 1976 do 1977, członkiem jego rady powierniczej przez 12 lat oraz odbiorcą ACSM Citation and Honor Awards. Otrzymał wiele innych wyróżnień, w tym tytuł doktora honoris causa Sztokholmskiej Szkoły Wychowania Fizycznego, nagrodę za osiągnięcia zawodowe przyznaną przez Ohio State University, nagrodę prezydenta Ball State University oraz nagrodę Distinguished Alumni Award przyznawaną przez szkoły publiczne Cuyahoga Falls. Wielu jego byłych uczniów jest obecnie liderami w dziedzinie fizjologii wysiłku fizycznego, medycyny i nauk ścisłych.

Costill uzyskał tytuł doktora wychowania fizycznego i fizjologii na Uniwersytecie Stanowym Ohio w 1965 roku. On i jego żona Judy, z którą jest od 58 lat, mają dwie córki. Obecnie emerytowany dr Costill jest prywatnym pilotem, konstruktorem samochodów i samolotów eksperymentalnych, pływakiem-mistrzem zawodów i byłym maratończykiem.

dr W. Larry Kenney, jest Marie Underhill Noll Chair in Human Performance oraz profesorem fizjologii i kinezjologii na Pennsylvania State University w University Park. W 1983 roku uzyskał tytuł doktora fizjologii w Penn State. Pracując w Noll Laboratory, Kenney bada wpływ starzenia się i stanów chorobowych, takich jak nadciśnienie, na kontrolę przepływu krwi do ludzkiej skóry. Od 1983 roku jest nieprzerwanie finansowany przez NIH. bada również wpływ ciepła, zimna i odwodnienia na różne aspekty zdrowia, ćwiczeń i wyników sportowych, a także biofizykę wymiany ciepła między ludźmi a środowiskiem. Jest autorem ponad 200 artykułów, książek, rozdziałów w książkach i innych publikacji.

Kenney był prezesem Amerykańskiego Kolegium Medycyny Sportowej w latach 2003-2004. Jest członkiem Amerykańskiego Kolegium Medycyny Sportowej i działa w Amerykańskim Towarzystwie Fizjologicznym.

Za zasługi dla uniwersytetu i swojej dziedziny Kenney został odznaczony Medalem Wydziału Naukowego Uniwersytetu Penn State, nagrodą Evana G. i Helen G. Pattishall Distinguished Research Achievement Award oraz nagrodą Pauline Schmitt Russell Distinguished Research Career Award. W 1987 roku otrzymał nagrodę American College of Sports Medicine's New Investigator Award, a w 2008 roku nagrodę Citation Award.

Kenney był członkiem rad redakcyjnych i doradczych kilku czasopism, w tym Medycyna i nauka w sporcie i ćwiczeniach, Aktualne raporty medycyny sportowej (inauguracyjny członek zarządu), Recenzje ćwiczeń i nauk o sporcie, Journal of Physiology Stosowanej, Wydajność człowieka, Zarządzanie kondycją, Dziennik zdrowia i fitness ACSM (inauguracyjny członek zarządu). Jest także aktywnym recenzentem grantów dla National Institutes of Health i wielu innych organizacji. On i jego żona Patti mają troje dzieci, z których wszyscy są lub byli sportowcami z college'u Division 1.

dr Jack H. Wilmore, przeszedł na emeryturę w 2003 roku z Texas A&M University jako wybitny profesor na wydziale zdrowia i kinezjologii. Od 1985 do 1997 Wilmore był przewodniczącym wydziału kinezjologii i edukacji zdrowotnej oraz profesorem stulecia Margie Gurley Seay na University of Texas w Austin. Wcześniej pracował na wydziałach University of Arizona, University of California i Ithaca College. Wilmore uzyskał doktorat z wychowania fizycznego na Uniwersytecie w Oregonie w 1966 roku.

Wilmore opublikował 53 rozdziały, ponad 320 recenzowanych artykułów naukowych i 15 książek na temat fizjologii wysiłku fizycznego. Był jednym z pięciu głównych badaczy HERITAGE Family Study, dużego, wieloośrodkowego badania klinicznego badającego możliwe genetyczne podstawy zmienności odpowiedzi pomiarów fizjologicznych i czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy typu 2 na trening wytrzymałościowy. Zainteresowania badawcze Wilmore'a obejmowały określenie roli ćwiczeń w zapobieganiu i kontroli zarówno otyłości, jak i choroby niedokrwiennej serca, określenie mechanizmów odpowiedzialnych za zmiany funkcji fizjologicznych podczas treningu i odtrenowania oraz czynniki ograniczające wydajność elitarnych sportowców.

Wilmore, były prezes Amerykańskiego Kolegium Medycyny Sportowej, otrzymał w 2006 roku Nagrodę Honorową Amerykańskiego Kolegium Medycyny Sportowej. Oprócz pełnienia funkcji przewodniczącego wielu komitetów organizacyjnych ACSM, Wilmore był członkiem Rady Medycyny Sportowej Komitetu Olimpijskiego Stanów Zjednoczonych i przewodniczył ich Komitet Badawczy. Był członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Fizjologicznego oraz kolegą i byłym prezesem Amerykańskiej Akademii Kinezjologii i Wychowania Fizycznego. Wilmore był konsultantem kilku profesjonalnych drużyn sportowych, California Highway Patrol, President's Council on Physical Fitness and Sports, NASA i US Air Force. Zasiadał także w radach redakcyjnych kilku czasopism.

Wilmore zmarł w trakcie przygotowywania szóstego wydania tego tekstu.

dr David L. Costill, jest emerytowanym kierownikiem katedry nauk o ćwiczeniach Johna i Janice Fisher na Ball State University w Muncie w stanie Indiana. W 1966 roku założył Ball State University Human Performance Laboratory i był jego dyrektorem przez ponad 32 lata.

Costill jest autorem i współautorem ponad 430 publikacji w trakcie swojej kariery, w tym sześciu książek i artykułów zarówno w publikacjach recenzowanych, jak i laickich. Był pierwotnym redaktorem naczelnym Międzynarodowy Dziennik Medycyny Sportowej przez 12 lat. W latach 1971-1998 odbywał średnio 25 amerykańskich i międzynarodowych podróży z wykładami rocznie. Był prezesem ACSM od 1976 do 1977, członkiem jego rady powierniczej przez 12 lat oraz odbiorcą ACSM Citation and Honor Awards. Otrzymał wiele innych wyróżnień, w tym tytuł doktora honoris causa Sztokholmskiej Szkoły Wychowania Fizycznego, nagrodę za osiągnięcia zawodowe przyznaną przez Ohio State University, nagrodę prezydenta Ball State University oraz nagrodę Distinguished Alumni Award przyznawaną przez szkoły publiczne Cuyahoga Falls. Wielu jego byłych uczniów jest obecnie liderami w dziedzinie fizjologii wysiłku fizycznego, medycyny i nauk ścisłych.

Costill uzyskał tytuł doktora wychowania fizycznego i fizjologii na Uniwersytecie Stanowym Ohio w 1965 roku. On i jego żona Judy, z którą jest od 58 lat, mają dwie córki. Obecnie emerytowany dr Costill jest prywatnym pilotem, konstruktorem samochodów i samolotów eksperymentalnych, pływakiem-mistrzem zawodów i byłym maratończykiem.